Σκορπίνα, η σκόρπαινα

Η σκορπίνα και ο σκορπιός λέγονται και χάφτες.

Μήκος: η σκορπίνα ως 50 εκ., ο σκορπιός 15-30 εκ.

Χρώμα: η σκορπίνα κιτρινοκόκκινο ζωηρό με σκούρες σκόρπιες κηλίδες.

Ο σκορπιός καφεδής σκούρος και καστανός με κιτρινωπές κηλίδες, μαύρη ουρά.




Το κεφάλι τους είναι πολύ μεγάλο, σχεδόν 1/3 του σώματος, με πολλές προεξοχές, αγκάθια στα μάγουλα και στα βραγχιακά επικαλύμματα, η σκορπίνα περισσότερες απ’ το σκορπιό, έχει γένι και στο πηγούνι, κεραίες στο κεφάλι, τα λέπια της πιο τραχιά, οι άκριες τους αγκαθωτές.

Του σκορπιού τα λέπια είναι πιο λεπτά, πιο αραιά και πίσω απ’ τα θωρακικά του πτερύγια, μια μικρή τριγωνική επιφάνεια δεν έχει καθόλου. Τα πτερύγια της ράχης τους έχουν μπροστινές σκληρές ακτίνες και πίσω μαλακές. Η πιο μακριά σκληρή έχει στη βάση της αδένα με δηλητήριο αρκετά δυνατό. Η ουρά τους στρογγυλή.

Ζούνε σε πέτρες και βράχια, είναι απ’ τα κυριότερα πετρόψαρα στα ελληνικά νερά, σε βάθος 20 ως 50 μέτρα, κυνηγούνε πολύ τις μαρίδες, τα καβουράκια και τα παρόμοια. Γεννούνε Μάιο έως τέλη Αυγούστου αυγά πλαγκτονικά.

Ψαρεύονται με δίχτυα και παραγάδια, το ξεψάρισμα και το ξεαγκίστρωμά τους θέλει προσοχή, το κέντρισμά τους πονά πολύ (όχι σαν της δράκαινας) και μπορεί να φέρει πυρετό κι άλλες ενοχλήσεις.
Πρίν καθαριστούν καλό είναι να κόβονται με ένα ψαλίδι τα αγκάθια και ή ουρά.

Το κρέας τους άσπρο και νόστιμο. Υπάρχει και κοκκινόμαυρος σκορπιός με κιτρινωπά στίγματα, ζει σε αμμουδερό βυθό, δεν μεγαλώνει παραπάνω από 15-18 εκ. (scorpena notata). Έχει λίγες προεξοχές στο κεφάλι, τ’ αγκάθια του πολύ φαρμακερά, οι ψαράδες τον λένε και γαρούφαλο, το κρέας του λιγοστό, κατάλληλος για σούπα.