Το ψάρεμα του Λούτσου το χειμώνα.

Κατά τους χειμερινούς μήνες,από τέλη Νοεμβρίου έως και τον Μάρτη,οι ακτές "γεμίζουν" με Λούτσους μεγάλων μεγεθών,για να πραγματοποιήσουν την αναπαραγωγή τους τον μήνα Μάρτιο.
Τα μεγάλα θηλυκά που φτάνουν σε βάρος και τα 7 κιλά και ξεπερνούν σε μήκος το ένα μέτρο,πλησιάζουν τις ακτές μας για να μπορέσουν να βρούν αυτούς τους δύσκολους μήνες την γόπα που βρίσκεται σε μεγάλα κοπάδια στα ρηχά και στην συνέχεια να βρούν ένα ήσυχο σημείο με καθαρά νερά ώστε να εναποθέσουν τα αυγά τους.
Πριν την πολυπόθητη και πολύτιμη αναπαραγωγή τους,τα ψάρια γίνονται αρκετά επιθετικά αφού λόγω του μακρινού ταξιδιού τους είναι πεινασμένα,αλλά μετά την εναπόθεση των αυγών τους γίνονται αδηφάγα επιτιθέμενα σε ότι κινείται για την απαραίτητη συμπλήρωση των πρωτεινών που χρειάζονται μετά από αυτήν την επίπωνη διαδικασία.

Εκεί λοιπόν έρχεται και η δική μας σειρά,αφού μπορούμε σχετικά εύκολα να πάρουμε το ψάρι τρόπαιο,αν βέβαια γνωρίζουμε που βρίσκονται αυτά τα ψάρια και αφού έχουμε παρακολουθήσει τον κύκλο τους.
Καλό θα είναι να μην ψαρέψουμε τα μεγάλα θηλυκά πριν τον Μάρτιο που αναπαράγονται η αν πιάσουμε ένα κατά λάθος,να το αφήσουμε αμέσως για να συνεχίσει τον αναπαραγωγικό του κύκλο,αν και εφόσον θέλουμε να προστατέψουμε την περιοχή μας και κατ επέκταση το θαλάσσιο περιβάλον.

Το ψάρεμα τους κατά την ταπεινή μου γνώμη πρέπει να γίνεται κατά τις βραδυνές ώρες και μάλιστα τις αργές και "δύσκολες" 'ωρες.
Εκεί στην απόλυτη ησυχία θα περιπολήσουν τα μεγάλα και έξυπνα άτομα του είδους για να καταβροχθήσουν ότι βρούν.

Τα τεχνητά μας πρέπει να είναι μεγάλου ως πολύ μεγάλου μεγέθους από 17 έως και 21 εκατοστά.
Ένας μεγάλος λούτσος δεν θα ενδιαφερθεί το ίδιο έτσι καταπονημένος που είναι να κηνυγήσει ένα μικρό ψαράκι  από ένα μεγαλύτερο που θα παρουσιαστεί μπροστά του.
Επίσης το μάζεμα του τεχνητού μας πρέπει να γίνεται με όσο το δυνατόν πιο αργό ρυθμό ακριβώς για τον λόγο που προανέφερα,
Εμείς τώρα καλούμαστε να βρούμε εκείνα τα τεχνητά που θα "δουλέψουν" καλύτερα σε αυτούς τους πολύ αργούς ρυθμούς δίνοντας τους την σωστή κίνηση.
Πολλά τεχνητά,πρέπει να γνωρίζουμε,πως δεν παίρνουν την σωστή κίνηση στην αργή ανάκτηση,με αποτέλεσμα να έρχονται μονόπατα,χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Όσο για τα χρώματα ο κανόνας λέει θολά και ταραγμένα νερά πολύ φωτεινά ψαράκια και το αντίστροφο,αλλά από την προσωπική μου εμπειρία πρώτα από όλα ο πειραματισμός και οι συνεχείς αλλαγές τεχνητών είναι το Α και το Ω για μια αποτελεσματική εξόρμηση και σημασία πρέπει να δίνουμε πιο πολύ στην κίνηση του τεχνητού,όπως προανέφερα και μετά στα χρώματα του.
Επίσης σε βαθιά νερά δοκιμάστε και μικρά πλανάκια τύπου Slow Jigging και ψαρεύτε τους στον βυθό όπου συνηθήζουν να ξαπλώνουν οι μεγάλοι θυληκοί περιμένοντας το ανυποψίαστο θύμα τους.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη βραδιά που δοκιμάσαμε με την παρέα να ψαρέψουμε σε πολύ γνωστό μας ψαρότοπο με βαθιά νερά με μικρά πλανάκια πριν 6-7 χρόνια,όταν ακόμα δεν ξέραμε καλά καλά τι θα πει shore jigging.
Τα αποτελέσματα ήταν κάτι παραπάνω από εντυπωσιακά,αφού οι μεγάλοι λούτσοι τρώγανε με μανία τα πλανάκια και τις μπονίτες μας δοκιμάζοντας στα όρια τον εξοπλισμό μας που ήταν αρκετά ταπεινός και  σε μερικές περιπτώσεις πολύ λίγος,αφού με πολύ δυσκολία μπορούσαμε να φέρουμε στην επιφάνεια ψάρια της τάξεως των 4-5 κιλών!!!
Έκτοτε πάντα δοκιμάζω σε βαθιά νερά με τον ίδιο τρόπο έχοντας σχεδόν πάντα ένα πολύ δυνατό Strike!!!

Ο εξοπλισμός τώρα που θα χρειαστούμε καιι για τα minnow αλλά και για τα πλανάκια μας πρέπει να είναι αρκετά δυνατός για να ανταπεξέλθει στα μεγάλα άτομα του είδους,με το καλάμι να είναι απο 2.70-3.00 μέτρα το πολύ με δράση κορυφής στα 15-50 γραμμάρια ρήψης για τα μεγάλα τεχνητά αλλά και για τα πλανάκια μας,ενώ ο μηχανισμός μας ένας 4 άρης χωρίς μεγάλες απαιτήσης,αφού είναι γνωστό πως ο λούτσος δεν θα μας πάρει τρελά φρένα ώστε να μας προβληματίσει ιδιαίτερα.
Ο μηχανισμός καλό θα είναι να είναι φορτωμένος με πολύ καλής ποιότητας νήμα,με διάμετρο από 0.14-0.20 mm το πολύ και το παράμαλλο μας έως 0.40mm αρίστης ποιότητας Fluorocarbon.
Εδώ να πω πως το αόρατο παράμαλλο δεν το βάζουμε μόνο για την αορατότητα του,πράμα που ίσως και να μην χρειαζόμαστε,αλλά το χρησημοποιούμε κυρίως για τρείς λόγους:
1) τίποτα δεν δένει τόσο καλά με το νήμα όσο μια πετονιά από καθαρό Flourocarbon
2) οι πετονιές αυτές συνήθως είναι πολύ σκληρές στην δομή τους με αποτέλεσμα κατά την ρήψη να μην μπερδεύεται εύκολα το τεχνητό μας (πάντα να ζητάτε από τα καταστήματα ειδών αλιείας να σας συστήνουν παράμαλλα όχι τύπου soft ,σκληρά και με ελάχιστη επεκτατικότητα κατάλληλα για spinning)
3) αν έχεται παρατηρήσει τις αφεγγάριαστες νύχτες και σε μέρη χωρίς φωτεισμό μπροστά μας μέσα στην θάλασσα να δημιουργούνται μικρές σπίθες.Αυτό το φαινόμενο λέγεται "γιακαμός' η "κωλοφωτιά" και δημιουργείται από τον στατικό ηλεκτρισμό που παράγεται από την κίνηση των μικρών ψαριών και άλλων μικροοργανισμών της θαλάσσης.
Το απλό νάυλον λοιπόν κατά την κίνηση του μέσα στο νερό δημιουργεί πολύ παραπάνω "γιακαμό" από ότι το αόρατο,με αποτέλεσμα να πονηρεύει τα ψάρια.

Δοκιμάστε λοιπόν κι εσείς τους δύσκολους χειμερινούς μήνες να κάνετε το όνειρο πραγματικότητα,πιάνοντας έστω και έναν μεγάλο λούτσο,αφού η αδρεναλίνη σας θα φτάσει σε πολύ υψηλά επίπεδα ακόμα και με την θωριά ενός τέτοιου ψαριού,πάντα με σύνεση για να έχουμε κάθε χρόνο και καλά ντυμένοι για να μην πάθουμε καμιά ψύξη.
Παναγιώτης Φιλόπουλος...