ΑΠΙΚΟ (Το Παραδοσιακό)

Σχεδόν όλοι μας από μικρά παιδιά ξεκινήσαμε με αυτό το είδος ψαρέματος. Με τις λιγοστές μας γνώσεις με το αθώο μας μυαλό που κόβαμε καλάμια από τις ποταμίδες στα χωριά μας παίρναμε έτοιμη αρματωσιά ,φελλούς των 10δρχ. και ψαρεύαμε οτιδήποτε μπορούσε να τσιμπήσει στο ψωμότυρο που βάζαμε για δώλομα. Ωραία χρόνια ε?
Τώρα όμως που μεγαλώσαμε θέλουμε κάτι πιο εξειδικευμένο που θα κάνει τη ψαρευτική ζωή μας ευκολότερη αλλά και να μας φέρει εντυπωσιακότερα αποτελέσματα, αυτό θα προσπαθήσομε να αναλύσουμε σήμερα.

Τα εργαλεία που θα χρειαστούμε για αυτό το είδος ψαρέματος είναι το καλάμι καταρχάς, για έναν αρχάριο καλό θα ήταν να ξεκινήσει με ένα καλάμι των 3-3.5 μέτρων ανθεκτικό και ελαφρύ σε αυτές τις διαστάσεις τα καλάμια είναι αρκετά φθηνά, βέβαια όσο η εμπειρία μεγαλώνει θα μπορούμε να ασχοληθούμε και με μεγαλύτερα καλάμια και με περιπλοκότερες αρματωσιές.

Πολλές φορές ακόμα και στο στάδιο των αρχαρίων, πολλοί ψαράδες «κόβουν» τη μύτη από το καλάμι λίγα εκατοστά, ούτως ώστε να σκληρύνει λίγο και δένουν μ’ έναν ειδικό σπάγκο πάνω στην κομμένη μύτη, με σπειροειδή μορφή τα ειδικά κρικέλια που θα κρεμαστεί η αρματωσιά μας .Τα υπόλοιπα εργαλεία μας είναι πιο απλά αλλά εξίσου σημαντικά π.χ. στριφτάρια παραμανοστριφτάρια αρματωσιές και αγκίστρια.

Αφού η επιλογή του εργαλείου μας έχει γίνει, τότε θα πρέπει να προετοιμαστούμε για το ψάρεμα με απίκο, ανεξάρτητα αν ψαρεύουμε σε κάποιο λιμάνι ή από τα βράχια.
Όπως σε κάθε ψάρεμα και εδώ θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε μαλάγρα και φυσικά η μαλάγρα μας θα πρέπει να έχει σχέση με το δώλομα που χρησιμοποιούμε π.χ. αν χρησιμοποιούμε για δόλωμα ψωμότυρο η μαλάγρα μας θα πρέπει να είναι φτιαγμένη από τυριά ψωμιά και άμμο για να βουλιάζει πιο γρήγορα και μα έχει λιγοστή τροφή για τα ψάρια, η τροφή θα πρέπει να είναι πάνω στο αγκίστρι μας η στη σαλαγκία μας, αναλόγως τι χρησιμοποιούμε.




Το ψάρεμα αυτό χωρίζετε σε 2 κατηγoρίες το κλασικό απίκο με φελλό και το απικό χωρίς φελλό που το χρησιμοποιούν πιο πολύ οι ποιό έμπηροι ψαράδες, αυτό το ψάρεμα το χαρακτηρίζω σκληροπυρινικό για το βαθμό δυσκολίας του αλλά και για τα αποτελέσματά του που είναι σαφώς καλύτερα ως προς το μέγεθος των ψαριών με σχέση του ψαρέματως με τον φελλό.
Στο απίκο με φελό η αρματωσιά του είναι απλή. Στην αρχή μια στριφτοπαραμάνα που δένετε η μάνα της αρματωσιάς η οποία καταλήγει σε ενα στριφτάρι σταυρό στον οποίο σταυρό θα δεθούν τα παράμαλλα με τα αγκίστρια και φυσικά ο φελός θα μπει στη μάνα και θα πρέπει να είναι συρώμενος, έτσι ώστε να μπορούμε να κανονίσουμε το βάθος, που θέλουμε να ψαρέψουμε, π.χ. μια καλή αρματωσιά είναι η εξής, μάνα από #20 εως #25 και ίση σε μήκος με το καλάμι. Οι χοντρές πετονίες διώχνουν το μεγάλο ψάρι. ο φελλός πρέπει να είναι μικρός και να ισοσταθμίζει με το βαρύδι έτσι ώστε να μην βρίσκει αντίσταση όταν το τραβήξει.


Το βαρύδι πρέπει να έχει μέγεθος μικρότερο από την φακή και αν χρειάζεται δεύτερο βαρύδι, το βάζουμε κοντά στον φελλό. Η απόσταση από το αγγίστρι στο βαρύδι πρέπει να είναι γύρω στους 30 -35 εκ. και το αγγίστρι μας θα πρέπει να απέχει από τον βυθό 10εκ. περίπου.


Στο απίκο χωρίς φελλό τα πράγματα εξειδικεύονται περισσότερο και οι αρματωσιές γίνονται λίγο πιο περίπλοκες, αφού δεν υπάρχει φελλός για τις ενδείξεις των τσιμπημάτων, αλλά αποσκοπούμε και στοχεύουμε και σε μεγαλύτερα αλιεύματα! Έτσι, αφού δέσουμε τη μάνα πάνω στον κρίκο της μύτης του καλαμιού, προσαρμόζουμε ένα ειδικό στριφτάρι, που μπορεί να είναι στριφταροπαραμάνα που δέχεται παράμαλλα με θηλιά ή τριπλό στριφτάρι (σταυρός) για δύο παράμαλλα ή μονό μακρύ στριφτάρι, που θα δεχτεί μονοάγκιστρο παράμαλλο με δόλωμα όχι ζύμη, αλλά σκουλήκια.